Dag 26

Maandag, 10 juni 2024 (95 km)

Als we ’s ochtends naar buiten kijken is het erg mistig. Hopelijk klaart het snel op, maar na het ontbijt is dat nog niet het geval. Toch willen we een poging wagen, want we moeten ook nog een halve dag rijden, voordat we bij de Trolltunga zijn.

We lopen een stukje richting waterval en horen het water flink stromen, maar zien niets. Jammer, dan maar terug naar de camper en nog even wachten tot het wat opklaart.

Een uur later breekt de zon door en kunnen we op pad. Al gauw komen we bij de Vøringfossen. Met een val van 182 meter zijn dit de mooiste en meest bezochte watervallen van Noorwegen. Het water stort zich hier in een diepe kloof en de watervallen kunnen van verschillende plekken worden bekeken.

Vroeger moet de waterval nog indrukwekkender zijn geweest, toen hij nog niet werd afgetapt voor de Sima elektriciteitscentrale.

Na een uurtje zijn we weer terug bij de camper. Inmiddels is het 12.00 uur en eten we eerst een boterham, voordat de verder trekken naar Tyssedal.

Het is nu nog ca. 80 km tot Tyssedal en we genieten weer van de mooie uitzichten tussen de tunnels door.

In Tyssedal aangekomen gaan we op zoek naar het startpunt van de Trolltunga. Deze is snel gevonden. Vervolgens nog even alles legen en een overnachtingsplek zoeken. Ook deze is snel gevonden langs het langs

Sandvinvatnet (oftewel Sandvinmeer).

Dag 25

Zondag, 9 juni 2024 (229 km)

In de loop van de nacht is het weer gaan sneeuwen en het sneeuwt nog steeds als we wakker worden. In de camper is het 7 graden, dus de verwarming wordt weer omhoog gedraaid.

De weg is nog goed begaanbaar. Gelukkig, want we gaan nu bergaf. Al gauw gaat de sneeuw over in regen en dat houden we de hele dag.

Bij Gol gaan we van weg 51 over naar weg 7. Vanaf Geilo tot Eindfjord rijden we boven langs het nationaal park Hardangervidda. Dit is de grootste hoogvlakte van Europa. Het is een natuurgebied dat ongeveer 8000 km² groot is en zich uitstrekt over delen van de provincies Hardaland, Telemark en Buskerud. Ook nu zien we veel sneeuw en bevroren meren. Evenals op de hoogvlakte van Jotunheimen staan hoge stokken langs de rand van de weg, zodat deze zichtbaar blijft bij hevige sneeuwval in de winter.

Rond 16.00 uur stoppen we bij de Vøringfossen. Deze watervallen willen we morgen gaan bekijken, voordat we verder reizen naar Tyssedal.

Dag 24

Zaterdag, 8 juni 2024 (197 km)

Van Dovrefjell nationaal park rijden we verder richting Tyssedal. Jean wil graag de Trolltunga lopen. Dit is een trail van 26 km retour.

Van hieruit is het nog 2 tot 2,5 dag rijden. Vandaag hopen we tot 60 km voor Fagernes te komen.

Al gauw rijden we over de hoogvlakte van nationaal park Jotunheimen over weg 51. Een gedeelte van deze weg (ca. 49 km) is een toeristische route.

Onderweg stoppen we als eerste bij Ridderpranget bij Beitostølen. Dit is een kloof, waar een snelstromende rivier doorheen loopt. Er wordt gewaarschuwd dat je niet te dicht op de rand moet gaan staan, vanwege gladde rotsen.

Om bij de kloof te komen moeten we ca. 400 meter door een bos lopen. Onderweg maak ik een aantal foto’s van de prachtige omgeving met al dat mos.

De volgende stop (ca. 20 km verderop) is Stugøfossen. Ook nu lopen we weer ca. 350 meter door een bos wat vergelijkbaar is met het voorgaande.

Het dreigt steeds te gaan regenen, maar zet toch niet door. We komen nu aan bij een kleine waterval waarvan het water met veel kracht naar beneden valt.

Rond 17.00 uur stoppen we bij Steinplassen. Dit is een parkeerplaats waar 2 grote stenen op elkaar liggen. Het is niet bekend of dit een natuurlijk fenomeen is of dat mensen een handje geholpen hebben. We staan nu bijna op het hoogste punt van de toeristische route (iets onder de 1390 meter). Het hagelt een beetje en dat gaat al snel over in sneeuw.

Na het eten is er al een ca. 3 cm gevallen. We besluiten om een stukje verder te rijden, omdat we niet weten hoelang dit weer aanhoudt. Bij Batskaret vinden we een parkeerplaats zonder sneeuw. We staan nu op 45 km voor Fagernes.

Voor het slapen gaan, wordt de verwarming op de laagste stand gezet, zodat we zeker weten dat niets kan bevriezen.

Dag 23

Vrijdag, 7 juni 2024 (112 km)

Om half 7 loopt de wekker af. Dat zijn we niet meer gewend. Alles is nog rustig op de parkeerplaats. We ruimen alles op en gaan op weg.

Het is de bedoeling om vandaag een stuk te gaan lopen in Dovrefjell national park. Dit is het enige gebied in Noorwegen waar je muskusossen kunt spotten.

We zullen nog even geduld moeten hebben. Als eerste vinden we een plek in Berkåk om te ontbijten om vervolgens naar Oppdal te rijden waar een servicestation ligt.

Als we bij het servicestation komen, blijkt dat dit buiten bedrijf is. Gelukkig is dit geen probleem, want ca. 60 km verderop in Otta is ook nog een servicestation.

Bij Otta slaan we van de E6 rechtsaf naar weg 15 tot Vågamo om daar linksaf weg 51 nemen. Dit is weer een toeristische route, mooie omgeving, minder verkeer en meer plekken om te overnachten.

Bij Kongsvoll start een trail van 8,5 km. Het is 13.30 uur als we aan de hike beginnen. Het is zonnig, maar er staat een koude wind. Het gaat weer bergop, dus van de kou hebben we geen last. Het eerste gedeelte is vrij beschut door bos, maar al gauw komen we op de hoogvlakte waar de wind weer vrij spel heeft.

Als we de top bereiken hebben we nog geen os gezien. Dat is wel jammer, maar ja. We lopen weer dezelfde route naar beneden en nemen de laatste 3 km een andere route en komen 2 Duitse jongens tegen, die in Trondheim met hun camper naast de onze stonden. Zij wilden graag weten of we muskusossen hadden gezien, waarop wij helaas “NEE” moesten antwoorden. Op de route naar boven hadden de jongens ook niets gezien.

We vervolgen onze route naar beneden en even later meen ik een muskusos te zien, die in het zonnetje ligt. “Nee”, zegt Jean, “dat is een grote steen”. We blijven een tijdje kijken, maar zien geen beweging. Jean loopt een paar passen verder en roept: “Hier loopt er een” en, jawel hoor, deze is ineens vrij dichtbij. Het lijkt alsof hij iets verderop over ons pad loopt. Ik vind het een beetje griezelig. De muskusos doet geen kwaad als je op gepaste afstand blijft, maar nu lijken ze toch dichtbij. Langzaam loopt de muskusos verder en gaat uiteindelijk liggen op zo’n 20-30 meter naast het pad. We lopen zachtjes verder en nu zien we verderop nog een os. Jean blijft staan om foto’s te nemen, maar ik loop verder. Even later komt Jean ook en lopen we samen naar beneden. We hebben de muskusossen gezien en dat was ons doel. Vreemd dat de Duitse jongens ze niet hebben gezien. Ze zijn er gewoon langs doorgelopen.

Beneden aangekomen zien we een treinstation. In deze omgeving zie je ze overal. Er staan dan 3 huizen en een treinstation, allemaal in dezelfde steil. Bijzonder!

Om 17.00 uur komen we aan bij de camper. We hebben dus 3,5 uur gelopen. We rijden en stukje verder en vinden een parkeerplaats om te overnachten. De camper van de Duitse jongens staat er ook. Als zij ook bij de camper arriveren, dan blijkt dat zij op een ander stuk ook muskusossen hebben gezien, maar zijn ook verbaasd dat ze deze op het eerste stuk gemist hebben.

Dag 22

Donderdag, 6 juni 2024 (60 km)

Vandaag schijnt het zonnetje weer. De wind is fris, maar dat maakt niks uit. Jas aan en klaar.

We gaan met de fiets naar Trondheim. In eerste instantie gaat het flink bergaf. Jean heeft weer een paar routes op de Garmin met een aantal bezienswaardigheden.

De eerste foto’s worden gemaakt van 2 mooi versierde straten met slingers en parapluutjes.

Even verder komen we bij Stiftsgården. Dit is de Koninklijke residentie van de koning van Noorwegen in Trondheim. Het is het grootste houten paleis in Scandinavië. De koning van Noorwegen resideert hier nog steeds als hij de stad bezoekt. De tuin achter het paleis, met een centrale fontein, is in gebruik als stadspark voor bezoekers.

Na het paleis fietsen we richting Nidaros-Dom. Hier werden vroeger koningen gekroond. Ook de huidige koning Harald V werd in de kathedraal in 1991 gekroond. De dom is gebouwd tussen ca. 1070 en 1300 over het graf van de Heilige koning Olav. Daarom was de kerk eeuwenlang de bestemming van vele pelgrims. De Nidaros-domen geldt als de meest prominente gotische godshuis van Noord-Europa. Het was de eerste stenen kerk van Noorwegen. De meest indrukwekkende zijde van de dom is de westzijde met het grote roosvenster en de talloze stenen figuren, die heiligen en koningen uitbeelden.

Fort Kristiansten werd na een grote brand in 1681 gebouwd en biedt nu een prachtig uitzicht over Trondheim. Het fort beschermde in 1718 met succes de stad tegen de Zweden en in de Tweede Wereldoorlog zijn hier veel leden van de Noorse verzetsbeweging geëxecuteerd.

De meest karakteristieke brug is de Gamble Bybro, die leidt van de buurt Bakklandet naar de Kjøonabbsgata en de omgeving van de kathedraal en het bisschoppelijke paleis. De brug is ook gebouwd in 1681 en verbond de nieuwe fort met de binnenstad. Tot 1816 was de Gambla Bybro een tolbrug met een wacht.

Vanaf deze oude stadsbrug hebben we een mooi zicht op de kades en heren- en pakhuizen (Bryggene) langs de rivier Nidelva.

Trondheim is een gezellige stad. Vrijwel de gehele oude binnenstad bevindt zich op het schiereiland tussen de Nidelva (rivier) en het Trondheimfjord. De markt Torvet vormt het hart van de binnenstad. Midden op de markt houdt de stichter van Trondheim, Olav Tryggvason, de stad vanaf een hoogte van 18 meter in de gaten.

Rond 16.00 uur houden we het voor gezien en beginnen aan de terugweg naar de camper. Dit keer gaat het niet bergaf, maar flink bergop. Wederom met de laagste versnelling en hoogste ondersteuning flink blijven doortrappen. Wat ben ik nu blij met een electrische fiets.

Omdat we nog vandaag naar een servicestation moeten, kunnen we niet op deze plek blijven overnachten en vertrekken we rond 18.00 uur. Als we weer alles gelost en gevuld hebben, vinden we, via park4night een plekje op een parkeerplaats bij een hogeschool in Støren. Ondanks het feit dat deze parkeerplaats wordt vermeld in park4night, voelt het niet helemaal lekker. Waarschijnlijk zal hier morgenvroeg al gauw bedrijvigheid zijn, vanwege de hogeschool. Dit keer zetten we de wekker op half 7. We willen op tijd vertrekken, zodat we niet in de weg staan.

Dag 21

Woensdag, 5 juni 2024 (0 km)

Nu heb ik nog minder te vertellen dan gisteren.

Als we wakker worden, regent het pijpenstelen. Dat hebben we al een paar keer gehad, maar dan was het na het ontbijt droog en ook de rest van de dag.

Helaas is dit vandaag niet het geval. Het blijft regenen.

Voor morgen is de verwachting dat het droog blijft. Dan maar een dag in de camper zitten en verhalen, foto’s, routeplanning bijwerken. We hebben toch niet voor niets gisteren 237 km gereden.

Dag 20

Dinsdag, 4 juni 2024 (237 km)

Vandaag heb ik niet veel te vertellen. We zijn onderweg naar Trondheim. De omgeving doet me een aantal keer aan Canada herinneren, veel bos en groen.

We zijn dan blij als we rond 17 uur kunnen stoppen op een parkeerplaats ten westen van Trondheim. We staan nu op een afstand van ca. 3 km van het centrum, dus dat is met de fiets goed te doen.

Morgen gaan we Trondheim verkennen, hopelijk is het de moeite van de reis waard.

Dag 19

Maandag, 3 juni 2024 (30 km)

Na het ontbijt rijden we het laatste stukje naar Kristiansund. Het blijkt geen gemakkelijk opgave te zijn om een parkeerplek te vinden voor onze camper. Via Park4night vinden we een plekje waar ca. 4 campers kunnen staan. We hebben geluk! Er is nog 1 plek ter beschikking.

We staan nu bij een haven, waar ook het oude scheepvaart museum ligt. Dit bezoeken wij als eerste en fietsen daarna richting centrum.

De stad ontwikkelde zich tot een belangrijke vissershaven en exporthaven van hout en vis, vooral klipvis (op rotsen gedroogde kabeljauw).

Kristiansund ligt verdeeld over 3 eilanden, Nordland, Kirkeland en Innland. De stad is via bruggen met elkaar verbonden. Wie de stad vliegensvlug wil leren kennen, kan een vaartje maken met de “Sunbåten” (een voetveer). Dit kleine veer vaart tussen de verscheidene stadsdelen en is het oudste openbare transportmiddel dat vanaf 1876 operationeel is.

Bij het vertrekpunt van het voetveer aan de Rådhusplassen staat een beeld van het klipvisvrouwtje, gemaakt in 1992, toen de stad 250 jaar bestond. In de omgeving van het beeld, staat de afbeelding van het klipvisvrouwtje ook op de putdeksels.

Wij nemen de “Sunbåten” van de Rådhusplassen (Kirkeland) naar Nordland en fietsen naar de Nordland Kerk. Dit is een stevig stenen godshuis, dat gebouwd is in 1914 met materiaal uit de buurt. Deze kerk overleefde het nietsontziende bombardement van de Duitser in 1940. 900 Huizen gingen in vlammen op.

We fietsen verder naar de Kvernberget, een 205 meter hoge berg op het midden van het eiland met een spectaculair uitzicht over Kristiansund. De weg naar de top valt niet mee. Het is een stenen trap van ca. 850 meter lang.

We fietsen nog wat rond en nemen de brug terug naar Kirkeland. Vandaag hebben we 22 km gefietst en 1,7 km gelopen.

Omdat we nog een servicestation nodig hebben, trekken we verder en overnachten we net buiten Kristiansund.